واقعه کربلا یا نبرد کربلا و واقعه عاشورا، به قیام امام حسین (علیهالسلام) و شهادت ایشان و اصحاب و یارانش، در ماه محرم سال ۶۱ هجری قمری برابر۶۸۰ میلادی ، در کربلا به دست لشکریان عبیدالله بن زیاد اشاره دارد.
امام حسین (علیهالسلام) بعد از رد درخواست بیعت با یزید بن معاویه که حاکمی فاسد و ستمگر بود، از مدینه رهسپار مکه شد و حدود چهار ماه در آنجا بود. در این مدت، کوفیان با ارسال نامههایی برای رهبری شیعیان، از امام حسین دعوت کردند به کوفه رود، امام (علیهالسلام) برای حصول اطمینان از محتوای نامهها، مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد، مسلم به کوفه رفته و صحت دعوت کوفیان را به اطلاع امام رساند.
در راه کوفه، امام از پیمانشکنی کوفیان که با تهدید و تطمیع یزید صورت گرفته بود، مطلع شد. از طرفی سپاه یزید به فرماندهی حر بن یزید راه را بر امام بسته و ایشان به اجبار به سمت کربلا راهی شد. عبیدالله بن زیاد چندین لشکر از کوفه برای مقابله با امام به کربلا فرستاد، آنها با لشکر چند هزار نفری، امام، اهل بیت و یارانش را چند روز محاصره و روز عاشورا جنگی نابرابر را آغاز کردند، در آن روز امام حسین (علیهالسلام) و همه اصحاب و یارانش را که حدود ۷۲ نفر بودند به فجیع ترین و وحشیانه ترین شکل ممکن به شهادت رسانده و اهل بیت و زنان و کودکان را به عنوان اسیر به کوفه نزد عبیدالله و سپس به شام نزد یزید بن معاویه فرستادند.
در این مسیر امام سجاد (درود خدا بر او) امام چهارم شیعیان و حضرت زینب (سلامخدا بر او ) خواهر امام حسین ع با خطبهها و ایراد سخن، حقیقت ماجرای کربلا، اهداف و مظلومیت امام حسین (علیهالسلام) را بازگو و مردم را آگاه نمودند.
امام حسین (علیه السلام) هدف خود از قیام و عدم بیعت با یزید را اصلاح دین جدش پیامبر اسلام معرفی می کند که توسط حکومت یزید دچار انحراف شده بود. این پیام امام به عنوان پیامی برای همه تاریخ ثبت شده است که: “ای مردم اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید” .
واقعه عاشورا از جنایتهای تلخ تاریخ و دلخراشترین واقعه در تاریخ اسلام است، از اینرو بر بزرگداشت روز عاشورا و ماه محرم، و عزاداری برای امام حسین تاکید بسیار شده است، لذا همهساله شیعیان در این ماه و این روز به عزاداری و نوحه در مصائب امام حسین و اهل بیتش میپردازند.
بنشین تا به تو بگویم زینب
غم دل با تو بگویم زینب
بعد من قافلهسالار تویی، خواهر من
دختر حیدر کرار تویی، خواهر من
جمله یاران حسین در سفر کربوبلا
سر به کف، جان به ره دین خدا خواهد شد، خواهر من
بعد من خواهر من باز نما قصه ما
چو زبانت سپر آل عبا خواهد شد، خواهر من
چون که بر نی سر پر خون حسینت بینی
خواهرم! صبر نما! ظلم فنا خواهد شد، خواهر من
لشگر خصم شما را به اسیری گیرند
شام غم مسکن و مأوای شما خواهد شد، خواهرمن
این زمان نوبت شمشیر زبان میاید
تیز و برّان چو خون شهدا خواهد شد، خواهر من
~ ~ ~
