رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در صربستان ۲۷ شهریور برابر ۱۸ سپتامبر روز شعر وادب پارسی و بزرگداشت غزلسرای معاصر ایران استاد شهریار را گرامی می دارد.
سید محمدحسین بهجت تبریزی (شهریار) ۱۳۶۷-۱۲۸۵ شاعری بسیار توانا بود که در قالبهای گوناگون شعری مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نو به سبک نیما یوشیج سروده است. با این حال، در میان همهی قالبهایی که سرود، بیش از همه با غزلهایش شهرت یافت. اودر ۲۷ شهریور ۱۳۶۷ درگذشت.
آثار: دیوان شهریار/ حیدربابایه سلام/ مجموعه اشعار
شعر زیر که در کتاب ” اشعارمنتخب شاعران معاصر ایران”با حمایت رایزنی فرهنگی به دوزبان فارسی و صربی توسط انتشارات اوکرونیا منتشر شده است به علاقمندان شعر و ادب پارسی تقدیم می شود.
مترجم شعربه زبان صربی آقای پتار یاناچکویچ .
آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا
نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا
وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا
شور فرهادم بپرسش سر به زیر افکنده بود
ای لب شیرین جواب تلخ سربالا چرا
ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
اینقدر با بخت خواب آلود من لالا چرا
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا
در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بُوَد غوغا چرا
شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
این سفر راه قیامت می روی تنها چرا


