با سلام و احترام
امیداوارم در این روزهایی که طوفان سهمگین بلای همهگیری جهانی، عالم و آدم را درنوردیده و بشریت با چالشی دشوار و آزمونی سخت روبرو شده است، در سایه لطف پروردگار از سلامتی و بهروزی کامل برخوردار باشید و با اتکال به خداوند متعال امید و ایمان را در میان جامعه بشری بگسترانید. این همهگیری جهانی یک بار دیگر به ما نشان داد که به رغم پیشرفتهای علمی، بشر تا چه اندازه ناتوان و محتاج است، تا شاید از نفرت و دشمنی و جنگافروزی دست بردارد و به جای آن مهرورزی و دوستی برنشاند. به ما نشان داد که مفاهیمی از قبیل امنیت ملی رنگ باخته و امنیت لندن و رم از امنیت بغداد و دمشق و صنعا جدا نیست. چنانکه رفاه و آسایش و سلامتی و خوشبختی مردم نیویورک و استکهلم و توکیو از سلامتی و رفاه ساکنان شهرهای دهلی و پکن و تهران تفکیکپذیر نیست.
در روزگاری دور، سعدی شاعر ایرانی گفته بود که چون عضوی از اعضای جامعه بشری در رنج افتد، آسایش از تمامی اعضای جامعه بشری رخت بربندد. شاید سعدی در این شعر زیبا همبستگی هنجاری جامعه بشری را اراده کرده بود. اما در روزگار ما این همبستگی به امر واقع تبدیل شده است و باز این همهگیری جهانی بود که به ما نشان داد که سرنوشت بشریت تا چه حد به هم پیوسته است. اما در این شرایط دردناک که تمام مردمان جهان برای مبارزه با این بحران بیسابقه بسیج شدهاند، مردم ایران با سختیهای مضاعفی مواجه هستند. زیرا، مردم ایران سالهای درازی است که با اقدامات قهرآمیز یکجانبه ایالات متحد امریکا از حق غذا و دسترسی به تجهیزات درمانی و داروهای ضروری محروم هستند. به رغم آنکه در قرار موقت دیوان بینالمللی دادگستری تأکید شده است که وضع مجدد تحریمهای این کشور نباید شامل تجارت در امور بشردوستانه، حمل و نقل هوایی غیرنظامی و تهیه دارو شود، اینک با بروز این بیماری همهگیر، تحریمهای غیرقانونی امریکا نه تنها معالجه بیماران مبتلا به ویروس کرونا را دشوار ساخته است، بلکه در شرایطی که بشریت با یک فاجعه جهانی مواجه شده و نیازمند همبستگی همگانی است، دولت ایالات متحد امریکا نه تنها از ادای تعهدات قانونی خود استنکاف می ورزد، بلکه دولتهای دیگر را به دلیل پایبندی به قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت تهدید و مجازات کرده و موج جدیدی از نفرت، انتقامجویی و خصومت را گسترش میدهد.
افزون براین، بر اساس مقررات عرفی حقوق بشردوستانه و نیز براساس مقررات کنوانسیونهای چهارگانه ژنو راجع به حقوق بشردوستانه، حتی در شرایط مخاصمه مسلحانه، بیماران نباید از حق مراقبت پزشکی محروم شوند. برای مثال، بند اول ماده ۱۸ کنوانسیون دوم ژنو ۱۹۴۹ مقرر میدارد که طرفین درگیری باید بدون تأخیر تمام اقدامات ممکن را برای مراقبت کافی از بیماران و مجروحان جنگی انجام دهند. تا روزگاری نه چندان دور، حتی گروههای تروریستی نیز چنانچه در اجرای عملیات تروریستی بر ضد مقامات دولتی با بیماران مواجه میشدند، بیماران و سالخوردگان و کودکان را اهداف عملیات تروریستی قرار نمیدادند. حال آنکه اقدامات قهرآمیز یکجانبه و تحریمهای غیرقانونی و ضدانسانی ایالات متحد امریکا اینک بیماران غیرنظامی را از حق دارو و درمان محروم ساخته است.
عالیجناب …..
در شرایطی که همهگیری جهانی کرونا سلامت همه بشریت را تهدید میکند، تحریمهای غیرقانونی و ضدانسانی ایالات متحد امریکا بیماران مبتلا به این ویروس خطرناک را به عنوان اهداف پیشبرد این سیاست قرار داده است و افرادی را که اینک در بیمارستانها تحت مراقبتهای ویژه قرار دارند، ابزار سیاست ضد انسانی خود ساخته است. چنانچه مصلحان و رهبران دینی امروز در قبال این تحریمهای غیرقانونی و اقدامات قهرآمیز یکجانبه ایالات متحد امریکا سکوت کرده و بیتفاوت بمانند و خواستار لغو این تحریم ها نشوند و اقدامی برای نجات بیماران صورت ندهند، فردا دیر است.
تعهدات اخلاقی و ایمانی ما را فرامیخواند که در این چالش بیسابقه ناشی از تهدید حیاتی این بیماری همهگیر و جدال به غایت غیراخلاقی ناشی از اقدامات قهرآمیز یکجانبه ایالات متحد امریکا، جانب وجدان و اخلاق و ایمان را بگیریم و برای نجات جان بیمارانی که اینک در بیمارستانهای شهرهای مختلف ایران تحت مراقبتهای ویژه قرار دارند، قدمی برداریم. حق حیات و حق برخورداری از مراقبتهای پزشکی، حق انسانی هر بیمار مبتلا به ویروس کرونا است. پس در ادای این وظیفه اخلاقی و ایمانی و برای حمایت از حق انسانی این بیماران، لطفا با محکوم نمودن این تحریم غیر انسانی، غیرقانونی و ظالمانه و درخواست رفع آن ، نظر خود را به مومنان و پیروان و مراجع ذیصلاح جهان اعلام فرمایید.
در پایان برای تمام بیماران بویژه بیمارانی که در اقصی نقاط جهان به این ویروس مبتلا شده اند آرزوی سلامتی و شفا می نمایم.
دکتر ابوذر ابراهیمی
رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
و رئیس شورای سیاستگذاری گفتگوی ادیان