شهاب‌الدین سهروردی، معروف به شیخ اشراق شیخ مقتول و شیخ شهید (۱۱۵۴–۱۱۹۱ میلادی) فیلسوف نامدار ایرانی اهل شهر سهرورد زنجان بود. وی از بزرگ‌ترین فلاسفه تاریخ ایران است. او در اصول فقه و فقه نیز ید طولایی داشته و شاعر هم بوده‌است.
درباره سهروردی گفته اند همانطور که فردوسی زنده کننده زبان فارسی است، او احیاکننده فکر و حکمت ایران پیش از اسلام در دوران اسلامی بود. جریان فلسفی حکمت اشراق که سهروردی پایه گذار آن بوده، بر اشراق و شهود و ذوق مبتنی بوده است.سهروردی با وجود کمی عمر، حدود پنجاه کتاب به فارسی و عربی نوشته است وی را نماینده افلاطون در فلسفه اسلامی می دانند.
سهروردی در کتاب حکمت الاشراق عوالم را بر اساس نور و ظلمت تبیین می‌کند. به باور او، به سبب این که حقیقت انسان، بسیط و سراسر نور و حضور است، حتما علل پیدایش او(خداوند و سایر موجودات در عوالم نوری) نیز باید بسیط و سراسر نور و حضور باشند.
