fbpx

سمینار “انقلاب هایی که جهان را تغییر دادند” الجزایر، ایران، کوبا، ونزوئلا

9

درآستانه چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران سمینار “انقلاب هایی که جهان را تغییر داد” الجزایر، کوبا، ایران، ونزوئلا در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۴۰۱ برابر ۳۱ ژانویه ۲۰۲۳ از سوی انجمن دوستی صربستان وکوبا با همکاری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بلگراد، انجمن دوستی صربستان و ونزوئلای بولیواری، انجمن دوستی صربستان و الجزایر، مرکز معرفی هنرها، مرکز خبرنگاری صربستان، شبکه دفاع از بشریت( نیروی صربستان)، و انجمن دوستی خلق آمریکای لاتین، در محل مرکز مطبوعاتی انجمن خبرنگاران بلگراد با حضور سفرای کشورهای الجزایر، ونزوئلا، امیرپورپزشک رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی در صربستان و جمعی از اندیشمندان و فعالان فرهنگی و اجتماعی برگزارشد.

در این سمینار خانم بوبانا آنجلوکویچ روزنامه نگار مستقل، در باره انقلاب اسلامی ایران و تاثیرات جهانی آن، دکتر دراگان پتروویچ استاد دانشگاه و مشاور علمی موسسه سیاست و اقتصاد بین‌الملل بلگراد در خصوص انقلاب الجزایر، دکتر راتکو کرسمانویچ استاد فلسفه دانشگاه بلگراد در مورد جنبش بولیواریسم و انقلاب ونزوئلا و بویان دراگیسویچ نائب رئیس انجمن دوستی صربستان و کوبا در باره انقلاب کوبا سخنرانی کردند.

این سمینار در شبکه یوتیوب قابل مشاهده است. https://www.youtube.com/watch?v=6B4HNoKYAYg

دراگان پتروویچ، Dragan Petrovićدکترا و مشاور علمی در موسسه سیاست و اقتصاد بین‌المللی بلگراد در سخنرانی خود تحت عنوان جنگ در الجزایر به عنوان نقطه عطفی در مبارزه ضد استعماری مردم آفریقاگفت:

در سال ۱۹۵۴، زمانی که جنگ استقلال الجزایر آغاز شد، آفریقا هنوز عمدتاً در اختیار کشورهای استعمارگر اروپایی بود. جنگ الجزایر به چهار دوره زمانی تقسیم می شود. که مراحل تکامل انقلاب الجزایر هستند. دوره اول ۱۹۵۴-۱۹۵۶ و بحران سوئز، دوره دوم : ۱۹۵۶-۱۹۵۸ و سقوط جمهوری چهارم فرانسه، دوره سوم: ۱۹۵۸-۱۹۶۰

و تظاهرات گسترده ساکنان مسلمان الجزایر در سراسر کشور که خواستار استقلال بودند در هنگام دیدار دوگل از الجزایر و دوره چهارم: ۱۹۶۰-۱۹۶۲، زمانی که به استقلال الجزایر انجامید

بویان دراگیسویچ Bojan Dragićević نائب رئیس انجمن دوستی صربستان و کوبا در زمینه انقلاب کوبا نیز در سخنانش گفت:

انقلاب کوبا نمایانگر اوج مبارزه ملی و طبقاتی چند صد ساله برای آزادی مردم کوبا از امپریالیسم و استثمارگران است. مردم کوبا با قیام علیه ظلم باتیستا، که بازوی گسترده امپریالیسم آمریکا و الیگارشی سرمایه داری بود، حق استقلال اساسی و قدرت سازماندهی جامعه، دولت و آینده خود را به دست آوردند. جامعه کوبا از یک کشور استثمار شده و یک جامعه غیرآزاد، به برکت نتایج پیروزی انقلاب و به لطف فیدل کاسترو، یک سری اصلاحات بسیار مورد نیاز و مترقی را پشت سر گذاشته است که باعث بهبود زندگی مردم شده است.

وی در پایان تاکید کرد از نظر ارزشی، انقلاب کوبا الگویی برای همه نیروهای مترقی و انسان گرا بود تا جهانی سالم تر و بهتر را ایجاد کنند.

خانم بوبانا آنجلکوویچ در سخنانش به بیان ریشه ها، شرایط بین المللی قبل از انقلاب و همچنین ویژگی ها و پیامدهای انقلاب پرداخت.

وی با بیان وقایع اصلی حکومت استبدادی خاندان پهلوی از سال ۱۹۲۵ تا۱۹۷۸ – قبل از جنگ جهانی دوم , در زمان جنگ جهانی دوم, کودتای تحت حمایت سیا و ام آی ۶ انگلستان در دوران دکتر مصدق، انقلاب سفید، جشنهای ۲۵۰۰ ساله تخت جمشید برای به اصطلاح «نخبگان جهانی»، بیرون راندن دین از زندگی روزمره و نظام آموزشی، نگرش ابزاری به زن مطابق سبک غربی و… پرداخت.

این روزنامه نگار و تحلیلگر مسائل ایران در ادامه، شرایط بین المللی در سال های قبل از انقلاب مانند جنگ سرد, جنگ آمریکا در ویتنام، اتفاقات اروپا، آسیا، آفریقا , آمریکای لاتین و … را مورد بررسی قرارداد

آنجلکویچ در مورد دلایل اصلی انقلاب اسلامی گفت: خاندان پهلوی به واسطه رفتار متکبرانه خود باعث شد همه گروه ها و جنبش های مختلف از گروه های چپ و سکولار و احزاب سیاسی گرفته تا احزاب راست و وطن پرست و نمایندگان مذهبی و علما و کارگران و کشاورزان علیه او متحد شوند. حتی جنبش های سکولار نیز از هدف بلندمدت خود مبنی بر جدایی دین از سیاست دست برداشتند و از امام خمینی و رهبری ایشان حمایت کردند. هر چه پهلوی استبداد و سرکوب خود را تشدید کرد، وقوع و موفقیت انقلاب حتمی تر بود.

وی در ادامه به نقل از روژه گارودی، محقق فرانسوی مسلمان الاصل، اظهار داشت که انقلاب ایران در تاریخ بی نظیر است و در هیچ کشوری مشابه آن وجود ندارد. انقلاب علاوه بر بعد معنوی به عنوان مهمترین بعدی که به زندگی روزمره بازگشت، نظام جامع و چند بعدی را در عرصه های سیاسی، اقتصادی، سیاست اجتماعی و فرهنگی و نیز جهان بینی ایدئولوژیک به نمایش گذاشت.

آنجلکویچ در زمینه دستاوردهای انقلاب اسلامی ایران گفت: انقلاب به تمام اهداف خود دست یافت: آزادی از یوغ استعمارگران و دزدان، عدالت، دموکراسی و جمهوری برای مردم. انقلاب، دین اسلام را به جامعه بازگرداند و انگیزه بسیاری از جنبش های اسلامی در نقاط مختلف جهان اسلام بود. انقلاب اسلامی نیز آرمان های امام خمینی را برآورده کرد زیرا به آگاهی بیشتر مسلمانان در سراسر جهان اسلام کمک کرد. وی با اشاره به دو رکن اصلی انقلاب اسلامی ایران یعنی اسلام و جمهوریت پایه گذاری مردمسالاری دینی را بزرگترین دستاورد انقلاب اسلامی دانست.

راتکو کرسمانوویچ، Ratko Krsmanović در سخنرانی اش با عنوان انقلاب بولیواری گفت:

بولیواریسم به عنوان یک دکترین سیاسی مقاومت مردم آمریکای لاتین در برابر الگوهای تحمیلی «غربی» توسعه و ستم طبقاتی-اجتماعی در ابتدا مواضع رادیکالی گرفت و معتقد بود که راه برون رفت از بحران تنها از طریق تغییر خشونت آمیز دولت امکان پذیر است. پس از شکست کودتا، این کودتا به مفهومی سازنده از اعتقادات اصلاح طلبان ملی تبدیل شد. گام بعدی تکاملی که در سال ۲۰۰۴ انجام شد، نتیجه این ارزیابی بود که ساختن یک جامعه سرمایه داری انسانی غیرممکن است و نتیجه آن مفهوم سوسیالیسم بولیواری – “سوسیالیسم قرن ۲۱” است.

وی نتیجه گرفت : انقلاب ونزوئلا نمایانگر نوع انتقالی از انقلاب‌های سوسیالیستی است و هدف حملات وحشیانه و تهاجمی نیروهای ضدانقلاب قرار گرفت و با نشان دادن مقاومت و توانایی بقا امروزه می‌توان گفت که انقلاب بولیواری اولین انقلاب اجتماعی قرن بیست و یکم است و بیانگر ادامه برخی از انقلاب‌هایی است که در قرن بیستم آغاز شد، از جمله تجربیات انقلاب‌های بزرگ اکتبر و کوبا.

 

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.